Dnia 09.09.2015r. Sąd Najwyższy podjął uchwałę, w której stwierdził, że poszkodowany, dochodzący odszkodowania z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, kierujący swoje roszczenia przeciwko ubezpieczycielowi, nie ma przymiotu konsumenta w rozumieniu art. 221 kodeksu cywilnego.
Sąd Najwyższy wypowiedział się w tej sprawie w odpowiedzi na pytanie prawne Sądu Apelacyjnego w Warszawie, który rozpatrywał sprawę z powództwa Ubezpieczciela przeciwko Prezesowi UOKiK.
Pytanie prawne Sądu Apelacyjnego.
„Czy w świetle art. 24 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów (Dz. U. Nr 50 poz. 331 ze zm.) za praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów może być uznane działanie ubezpieczyciela polegające na ograniczeniu zakresu odpowiedzialności ubezpieczyciela wobec poszkodowanego będącego osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej, dochodzącą roszczenia od ubezpieczyciela w ramach odpowiedzialności gwarancyjnej ubezpieczyciela z tytułu umowy obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych.”
Konsekwencje podjętej Uchwały.
Wobec powyższego stanowiska Poszkodowani w wyniku zdarzeń komunikacyjnych zostaną wyłączeni spod konsumenckiej ochrony Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, który to urząd nie będzie mógł interweniować w interesie osób dochodzących odszkodowania z tytułu obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej.
W opinii UOKiK status konsumenta przyznany powinien być każdej osobie fizycznej, o ile działa ona w celu niezwiązanym bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Urząd zwraca także uwagę na cel ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów. Jest to ochrona słabszych, nieprofesjonalnych uczestników rynku przed naruszającymi ich interesy działaniami przedsiębiorców – profesjonalnych podmiotów.