WYROKI

Auto wartość 100% – wyrok SR IC 1195/18

Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie I Wydział Cywilny po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2019 roku w Warszawie sprawy z powództwa Ireneusza K. przeciwko TU Spółce Akcyjnej z siedzibą w Warszawie o zapłatę

I. zasądza od pozwanego TU Spółki Akcyjnej z siedzibą w Warszawie na rzecz powoda Ireneusza K. kwotę 27.438 zł (dwadzieścia siedem tysięcy czterysta trzydzieści osiem złotych 00/100) wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi za od dnia 12 marca 2017 roku do dnia zapłaty;

II. oddala powództwo w pozostałym zakresie;

III. zasądza od pozwanego TU Spółki Akcyjnej z siedzibą w Warszawie na rzecz powoda Ireneusza K. koszty procesu ustalając, że powód wygrał postępowanie w 79,67 %, pozostawiając szczegółowe rozstrzygnięcie w tej mierze referendarzowi sądowemu tutejszego sądu.

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 04 grudnia 2017 r. (data stempla pocztowego) powód Ireneusz K. reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika wniósł o zasądzenie od pozwanego TU S.A. w Warszawie kwoty 34.438 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 23 lutego 2017 r. do dnia zapłaty.

Ponadto powód wniósł o zasądzenie od pozwanej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu strona powodowa podniosła, że powód był właścicielem pojazdu marki Volkswagen o nr rej. ….

W chwili kolizji powód miał zawartą umowę ubezpieczenia AC z pozwanym o nr 1012987114, ze stałą wartością pojazdu 121.238 zł. W dniu 10 lutego 2017 r. pojazd został uszkodzony w wyniku kolizji drogowej. Szkoda została zgłoszona do ubezpieczyciela i ten przyjął swoja odpowiedzialność wypłacając część należnego odszkodowania. Wypłata odszkodowania nastąpiła na zasadach tzw. szkody całkowitej, tj. poprzez porównanie wartości pojazdu w stanie uszkodzonym i nieuszkodzonym.

Powód zakwestionował przyjętą przez ubezpieczyciela wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym powołując się na zapisy zawartej umowy ubezpieczenia i OWU (pozew, k. 3-6). Dnia 20 grudnia 2017 r. Referendarz Sądowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym zgodnie z żądaniem pozwu (nakaz zapłaty, k. 43). W sprzeciwie od nakazu zapłaty, pozwany reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł o oddalenie powództwa oraz o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, iż likwidując niniejszą szkodę ustalił wartość pojazdu na kwotę 85.000 zł, od której odjął kwotę 27.000 zł uzyskaną ze sprzedaży pozostałości i wypłacił powodowi kwotę 35.438 zł tytułem odszkodowania. Nadmienił również, że przy zawieraniu ubezpieczenia przyjęto nieprawidłowy model, ponadto wyposażenie standardowe jak i dodatkowe wyszczególnione w polisie nie pokrywało się ze stanem faktycznym, a także nie uwzględniono podczas ubezpieczenia wcześniejszej szkody na pojeździe. (sprzeciw, k. 47-47v).

Do czasu zamknięcia rozprawy stanowiska stron nie uległy zmianie. Sąd ustalił następujący stan faktyczny: W dniu 24 maja 2016 r. pomiędzy Ireneuszem K. a m Zakładem Ubezpieczeń S.A. w Warszawie zawarta została umowa ubezpieczenia komunikacyjnego potwierdzona polisą o nr 1012987114. Przedmiotem ubezpieczenia był samochód marki Volkswagen TIGUAN 11. Wartość pojazdu została ustalona na kwotę 121.238 zł, stanowiła ona również sumę ubezpieczenia w przypadku ubezpieczenia AC.

Warunki ubezpieczenia AC obejmowały Auto wartość 100%

tj. stałą wartość pojazdu w czasie trwania umowy oraz niepomniejszanie sumy ubezpieczenia. Umowa ubezpieczenia została zawarta na czas określony tj. od 23 maja 2016 r. do 22 maja 2017 r. (dowód: Polisa nr 1012987114, k. 23-25) Integralną częścią umowy były ogólne warunki ubezpieczeń komunikacyjnych (OWU) ustalone uchwałą zarządu … SA nr UZ/298/2015 z dnia 28 września 2015 roku.

Zgodnie z § 3 pkt 63 OWU szkoda całkowita to uszkodzenie pojazdu w takim zakresie, że koszty jego naprawy ustalone według zasad określonych w § 18 ust. 2 przekraczając 70% wartości pojazdu w dniu ustalenie odszkodowania. Natomiast stała wartość pojazdu to wartość pojazdu ustalona według zasad określonych w pkt 90-93 umowy AC (§ 3 pkt 60 OWU). Wartość pojazdu była wartością ustalaną przez … SA na podstawie aktualnych na dzień ustalenia tej wartości notowań rynkowych cen pojazdu danej marki, modelu i typu, z uwzględnieniem jego pochodzenia, roku produkcji, daty pierwszej rejestracji, wyposażenia, przebiegu, ilości właścicieli, wcześniejszych napraw, stanu technicznego i charakteru eksploatacji.

W przypadku braku notowań rynkowych danego pojazdu wartość pojazdu ustala się metodą wyceny indywidualnej. W przypadku pojazdu fabrycznie nowego, którego nabycie jest potwierdzone fakturą VAT: w okresie 6 miesięcy od dnia wystawienia faktury VAT określa się na podstawie tej faktury VAT, o ile nie jest ona niższa od wartości pojazdu wynikającej z notowań rynkowych (ppkt a), jeśli wartość pojazdu określona w fakturze VAT jest niższa od wartości wynikającej z notowań rynkowych, wartość pojazdu ustala się na podstawie notowań rynkowych (ppkt b) zaś jeżeli wartość pojazdu ustalona na podstawie faktury VAT nie uległa zmianie dla celów umowy AC w okresie 6 miesięcy od dnia wystawienia tej faktury VAT (ppkt c) (§ 3 pkt 90 OWU).

Zakresem ubezpieczenia AC objęte były szkody polegające na uszkodzeniu, zniszczeniu lub utracie pojazdu, jego części lub wyposażenia wskutek wypadku ubezpieczeniowego w okresie ubezpieczenia z zastrzeżeniem § 12 (§ 7 ust. 1 OWU). Za zapłatą dodatkowej składki ubezpieczeniowej umowa AC mogła zostać zawarta za zastosowaniem opcji Auto Wartość 100% tj. stałej wartości pojazdu w całym okresie, z tym że stałej wartości pojazdu w całym okresie ubezpieczenia nie stosowano celem ustalenia, czy zachodzi przypadek szkody całkowitej, o którym mowa w § 18 ust. 1 (§ 9 pkt 1 ppkt 1).

Określona w umowie AC stała suma ubezpieczenia

odpowiadała wartości pojazdu brutto (§ 13 ust. 1 OWU). W celu ustalenia, czy zachodzi przypadek szkody całkowitej, wartość pojazdu w dniu ustalenia odszkodowania porównuje się do kosztów naprawy pojazdu ustalonych według zasad określonych w ust. 2. Koszty naprawy pojazdu stanowiące podstawę do ustalenia, czy zachodzi przepadek szkody całkowitej, ustala się na podstawie kalkulacji kosztów naprawy sporządzonej przez Ubezpieczyciela według zasad zawartych w systemie Audatex lub Eurotax, z zastosowaniem:

  1. norm czasowych operacji naprawczych określonych przez producenta pojazdu;
  2. stawki za roboczogodzinę ustalonej przez Ubezpieczyciela w oparciu o średnie ceny usług w autoryzowanych stacjach obsługi pojazdów działających na terenie miejsca zamieszkania ubezpieczonego lub osoby , o której mowa w §3 pkt 34 lit.a;
  3. cen części zamiennych zawartych w systemie Audatex, Eurotax lub DAT;
  4. cen materiałów lakierniczych i normaliów zawartych w systemach Audatex, Eurotax lub DAT.

W kalkulacji kosztów napraw uwzględniane są uszkodzenia pojazdu wynikające z wypadku ubezpieczeniowego. W razie powstania szkody całkowitej wysokość odszkodowania ustala się w kwocie odpowiadającej wartości pojazdu w dniu ustalenia odszkodowania pomniejszonej o wartość rynkową pozostałości, z uwzględnieniem warunków umowy PAO, przy czym wartość rynkowa pozostałości jest ustalona indywidualnie, w zależności od rozmiaru uszkodzeń i stopnia zużycia eksploatacyjnego pojazdu lub jego części (zespołów) (§ 29 OWU). Zakład Ubezpieczeń SA dokonywało wypłaty odszkodowania, w tym zwrotu kosztów lub świadczenia w terminie 30 dni, a w PAO w terminie 15 dni, licząc od dnia otrzymania zawiadomienia o wypadku ubezpieczeniowym (§ 91ust. 1 OWU). (dowód: ogólne warunki ubezpieczeń komunikacyjnych k. 26-41v) W dniu 10 lutego 2017 roku w wyniku kolizji drogowej został uszkodzony samochód osobowy marki Volkswagen o numerze rejestracyjnym … należący do Ireneusza K..(okoliczności bezsporne) W dniu 10 lutego 2017r.

Ireneusz K. zgłosił zaistniałą szkodę do ubezpieczyciela … S.A., która zarejestrowana została pod numerem PL2017021100869. (bezsporne) Pismem datowanym na dzień 27 marca 2017 r. ubezpieczyciel poinformował Ireneusza K., że z uwagi na zakres uszkodzeń pojazdu marki Volkswagen o nr rej. …, szkoda została określona na całkowitą. Koszty naprawy pojazdu wyliczone zgodnie z zapisami zawartej umowy ubezpieczenia przekraczają 70% jego wartości.

W związku z powyższym, rozmiar szkody został określony jako różnica między wartością pojazdu w stanie nieuszkodzonym, a jego wartością w stanie uszkodzonym przy przyjęciu wartości w stanie nieuszkodzonym na kwotę 85.000 zł, wartości pojazdu w stanie uszkodzonym na kwotę 34.000 zł. Wysokość odszkodowania wyliczono na kwotę 51.000 zł. (dowód: pismo k. 15).

Następnie Zakład Ubezpieczeń S.A. wystosował do Ireneusza K. kolejne pismo, w którym uznał swoją odpowiedzialność za szkodę powstałą w przedmiotowym pojeździe. Wysokość odszkodowania wyliczono na kwotę 58.000 zł. (dowód: pismo k. 14) Pismem z dnia 25 października 2017 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych poinformował Ireneusza K., o uznaniu swojej odpowiedzialności za szkodę powstało w przedmiotowym pojeździe.

Wysokość należnego odszkodowania

wyliczono na kwotę 59.800 zł (dowód: pismo, k. 10-11). Pomiędzy Ireneuszem K. (sprzedający), a Auto-Handel -Centrum Krotoski -Cichy Sp. j. (kupujący) została zawarta umowa zakupu-sprzedaży, której przedmiotem był pojazd marki Volkswagen Tiguan nr rej. …, w stanie uszkodzonym. Strony ustaliły wartość pojazdu na kwotę 27.000 zł. (dowód: umowa zakupu-sprzedaży, k. 13) Według stanu na dzień 23 maja 2016 r. wartość rynkowa samochodu Volkswagen, typ: Tiguan 1,4 TSI MR’12 E6, rok produkcji 2015, pojemność silnika 1984, o nr rej. … wynosiła 103.300 zł. (dowód: opinia biegłego sądowego Radosława Romanek, k. 87-103).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, których prawdziwość i wiarygodność nie była przez strony kwestionowana oraz nie budziła wątpliwości Sądu. Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się również o przeprowadzony, zgodnie z wnioskiem strony pozwanej, dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej. Opinia ta została sporządzona rzetelnie i udziela wyczerpujących odpowiedzi na zadane pytania. Nadto była logiczna, spójna i pozbawiona nieścisłości.

Sąd zważył, co następuje: Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

W niniejszej sprawie powód wniósł o zasądzenie od pozwanego kwoty 34.438 zł wraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 23 lutego 2017 r. do dnia zapłaty. Powód powoływała się na fakt, iż zawierał z pozwanym towarzystwem umowę autocasco, która to umowa była źródłem odpowiedzialności pozwanego. Ponadto powód wskazywał, że umowa ubezpieczenia autocasco została zawarta z opcją stałej wartości pojazdu. Pozwany z kolei wnosił o oddalenie powództwa wskazując, iż przy zawieraniu ubezpieczenia przyjęto nieprawidłowy model oraz wersję wyposażenia pojazdu wobec czego błędnie została wyliczona wartość pojazdu, która de facto nie może stanowić podstawy do wyliczenia należnego powodowi ubezpieczenia.

Zgodnie z treścią art. 805 § 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia zakład ubezpieczeń zobowiązuje się spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Świadczenie zakładu ubezpieczeń polega w szczególności na zapłacie określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku, jeżeli sprawa dotyczy ubezpieczenia majątkowego (art. 805 § 2 pkt 1 k.c.).

Wskazać należały, że ubezpieczenie autocasco jest ubezpieczeniem o charakterze dobrowolnym, pełniącym głównie funkcję ochronną. Typowymi dla umów typu „casco” zdarzeniami ubezpieczeniowymi są, w m rozumieniu, uszkodzenie i kradzież ubezpieczonej rzeczy, przy jednoczesnej niemożliwości obciążenia odpowiedzialnością za szkodę innego podmiotu. Warunki ubezpieczenia określa zakład ubezpieczeń w tzw. ogólnych warunkach ubezpieczenia. Z chwilą doręczenia tych warunków ubezpieczającemu stają się one integralną częścią umowy.

W realiach niniejszej sprawy strony łączyła umowa ubezpieczenia autocasco (AC) w odniesieniu do konstrukcji której oraz charakteru, zachowują aktualność uwagi poczynione powyżej. Wątpliwości Sądu orzekającego nie budził również fakt, że w okresie ubezpieczenia doszło do zdarzenia skutkującego obowiązkiem wypłaty przez stronę pozwaną stosownego odszkodowania, tj. doszło do uszkodzenia w wyniku kolizji ubezpieczonego pojazdu marki Volkswagen o nr rej. ….

Strona pozwana nie negowała zaistnienia szkody po stronie poszkodowanego, związku przyczynowego pomiędzy zdarzeniem ani swojej odpowiedzialności co do zasady.

Powyższe potwierdza okoliczność wypłacenia przez zakład ubezpieczeń powodowi odszkodowania w wysokości 59.800 zł. W niniejszej sprawie stała wartość pojazdu określona w zawartej między stronami umowie ubezpieczenia AC określona została na kwotę 121.238 zł. Pierwotnie w toku procesu likwidacyjnego pozwany wyliczył wysokość odszkodowania na kwotę 51.000 zł. Wartość pojazdu w stanie uszkodzonym ustalił na kwotę 34.000 zł, zaś wartość pojazdu w stanie nieuszkodzonym ustalił na kwotę 85.000 zł. Jednakże na dalszym etapie postępowania likwidacyjnego pozwany wypłacił powodowi łączną kwotę odszkodowania w wysokości 59.800 zł.

Z treści polisy ubezpieczeniowej wynikało, że umowa zawarta została w wariancie stałej wartości pojazdu. Z treści OWU wynikało natomiast, że za zapłatą dodatkowej składki ubezpieczeniowej umowa AC mogła zostać zawarta za zastosowaniem opcji Auto Wartość 100% tj. stałej wartości pojazdu w całym okresie, z tym że stałej wartości pojazdu w całym okresie ubezpieczenia nie stosowano celem ustalenia, czy zachodzi przypadek szkody całkowitej, o którym mowa w § 18 ust. 1 (§ 9 pkt 1 ppkt 1).

Ponadto za stałą wartość pojazdu

uważało się wartość pojazdu ustaloną według zasad określonych w OWU w dniu zawarcia umowy AC (§ 3 pkt 60 OWU). Określona w umowie AC suma ubezpieczenia odpowiadała wartości pojazdu brutto (§ 13 ust. 1 OWU). Zgodnie natomiast z W razie powstania szkody całkowitej wysokość odszkodowania ustala się w kwocie odpowiadającej wartości pojazdu w dniu ustalenia odszkodowania pomniejszonej o wartość rynkową pozostałości, z uwzględnieniem warunków umowy (…).

Zestawienie ze sobą art. 9 pkt 1 ppkt 1) OWU oraz § 29 OWU prowadzi do wniosku, że zastrzeżenie w umowie opcji „Auto Wartość 100%” ma to znaczenie, iż wartość pojazdu w dniu ustalenia odszkodowania, będące podstawą wyliczenia odszkodowania w przypadku szkody całkowitej, odpowiada wartości ustalonej przez pozwanego w dniu zawarcia umowy AC, ponieważ wartość ta jest stała w całym okresie ubezpieczenia, a więc w dniu ustalenia odszkodowania wynosi tyle samo, co w dniu zawarcia umowy.

Zastrzeżenie w Umowie opcji Auto Wartość 100%

jest równoznaczne z wprowadzeniem dopuszczonego w art. 8241 § 1 k.c. wyjątku od reguły, iż suma pieniężna wypłacona przez ubezpieczyciela nie może być wyższa od poniesionej szkody. Nawet gdyby przyjąć, że w kontekście § 29 OWU miarodajna jest rzeczywista wartość rynkowa pojazdu w dniu zawarcia Umowy (a nie ustalona w Umowie) nadanie jej stałego charakteru oznacza, iż późniejszy spadek wartości pojazdu wskutek starzenia się, eksploatacji i zmiany tendencji rynkowych, nie wywrze wpływu na wysokość należnej poszkodowanemu sumy pieniężnej, która w takim przypadku może być wyższa od poniesionej szkody. Przytoczone postanowienia OWU nie stwarzają jednoznacznej podstawy dla dokonanego przez Ubezpieczyciela ponownego przeliczenia przyjętej w Umowie stałej wartości pojazdu. Co więcej §3 pkt 60 OWU definiując stałą wartość pojazdu określa ją jako wartość pojazdu określoną w dniu zawarcia umowy AC.

Sąd zważył, że zasadą w ubezpieczeniu majątkowym jest to, że ubezpieczyciel, w przypadku zajścia wypadku ubezpieczeniowego, ma obowiązek spełnić świadczenie polegające na naprawieniu szkody wyrządzonej ubezpieczającemu lub ubezpieczonemu w wyniku zajścia tego wypadku ubezpieczeniowego w wysokości odpowiadającej wyrządzonej szkodzie. Zasada ta może być jednak przełamana umową stron przewidującą, iż ubezpieczyciel będzie zobowiązany do świadczenia przewyższającego wartość poniesionej przez ubezpieczającego bądź ubezpieczonego szkody.

Zobowiązanie takie powinno wynikać z łączącej strony umowy. Sąd miał na względzie fakt, iż zawarta pomiędzy stronami umowa ubezpieczenia autocasco w odróżnieniu od umowy odpowiedzialności cywilnej strony ustalają wzajemne relacje między stronami, a także odpowiedzialność ubezpieczyciela względem ubezpieczonego. Nie ulega wątpliwości, iż w przedmiotowej sprawie strony zawarły umowę z opcją stałej wartości pojazdu tj. że będzie to wartość ustalona na podstawie zasad określonych w OWU na dzień zawarcia umowy.

Ponadto z OWU wynika, że w przypadku ubezpieczenia AC suma ubezpieczenia odpowiada wartości pojazdu brutto. Suma ubezpieczenia została ustalona przez stronę pozwaną na kwotę 121.238 zł. W tym miejscu zwrócić należy uwagę na to, że w toku postępowania pozwany podnosił, iż na etapie zawierania umowy została błędnie ustalona wartość pojazdu, jednakże Sąd mając na względzie profesjonalny charakter działalności pozwanego uznał ten zarzut za niezasadny. Ponadto fakt nieprawidłowego określenia wartości pojazdu nie może rodzić negatywnych skutków po stronie powodowej.

Niewątpliwym jest, że strony umówiły się na stałą wartość pojazdu

od której to pozwany ustalił i pobrał od powoda wyższą składkę ubezpieczeniową z tytułu dodatkowej opcji ubezpieczenia. Sąd zważył, że zgodnie z treścią art. 65 k.c. oświadczenie woli należy tak tłumaczyć, jak tego wymagają ze względu na okoliczności, w których złożone zostało, zasady współżycia społecznego oraz ustalone zwyczaje (§ 1).

W umowach należy raczej badać, jaki był zgodny zamiar stron i cel umowy, aniżeli opierać się na jej dosłownym brzmieniu (§ 2). Badając zamiar stron i cel umowy, Sąd doszedł do przekonania, że umowa ubezpieczenia AC w wariancie stałej wartości pojazdu miała na celu szerokie zabezpieczenie interesu ubezpieczonego w razie zajścia zdarzenia ubezpieczeniowego, w zamian za co ubezpieczony zobowiązany był do zapłaty wyższej składki.

Zawarcie umowy ubezpieczenia AC w wariancie stałej wartości pojazdu

oznacza, że powód powinien otrzymać odszkodowanie według wartości pojazdu określonej w polisie (tj. ustalonej na dzień zawarcia umowy ubezpieczenia). Próba ustalania post factum innej wartości pojazdu może być uznana za próbę czynienia wyłomu w zasadzie pacta sunt servanda. W tym miejscu również warto zwrócić uwagę, iż stanowisko odnośnie wykładni klauzuli stałej wartości pojazdu jest właściwie jednolite w orzecznictwie i w tym kontekście należy przytoczyć wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2015 r., sygn. akt I Aca 1706/14 oraz wyroku Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 22 października 2015 r. o sygn. akt V Ca 4162/14.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, iż ta wartość winna stanowić punkt odniesienia dla wypłaty odszkodowania w niniejszej sprawie.

Sąd oddalił powództwo w zakresie w jakim powód dochodząc swojego roszczenia ustalił wartość pojazdu w stanie uszkodzonym na kwotę 27.000 zł. Powód wskazał, iż zawarł umowę kupna-sprzedaży pozostałości auta Volkswagen Tiguan o nr rej. … na kwotę 27.000 zł. Do pozwu załączono kopię powyższej umowy sprzedaży. Należy wskazać, że zgodnie z zasadą ciężaru dowodu wynikającą z art. 6 k.c. to na stronach jako podnoszących okoliczność faktyczną, z której wywodzą skutki prawne, ciążył obowiązek udowodnienia faktu prawidłowego ustalenia wartości rynkowej pozostałości.

Przez pojęcie wartości rynkowej rozumie się potocznie przeciętną cenę jaką gotowy byłby zapłacić kupujący za daną rzecz. Powód nie przedstawił żadnych dowodów pozwalających na weryfikację prawidłowości ustalonej przez niego wartości pozostałości. Powód dołączył zaś kopię umowy sprzedaży powypadkowego pojazdu, która zdaniem Sądu nie stanowi wystarczającego dowodu na potwierdzenie twierdzenia powoda o rzeczywistej rynkowej wartości pozostałości. Powód nie wykazał, iż podjął próbę sprzedaży uszkodzonego pojazdu za cenę ustaloną przez ubezpieczyciela, nie wykazał również, iż wartość pozostałości pojazdu różni się od cen wolnorynkowych.

Z uwagi na powyższe, Sąd przyjął wartość pojazdu uszkodzonego wskazaną przez pozwanego, która wynosiła 34.000 zł i o tę wartość należało pomniejszyć stałą wartość pojazdu wynikającą z umowy AC. Z uwagi na powyższe rozważania Sąd w ustalił, iż kwotę 121.238 zł stanowiącą stałą wartość pojazdu należy pomniejszyć o kwotę 34.000 zł stanowiącą wartość pojazdu w stanie uszkodzonym, a więc podstawę do obliczenia wysokości odszkodowania stanowi kwota 87.238 zł. W związku z faktem, iż w toku likwidacji szkody, pozwany wypłacił powodowi odszkodowanie w wysokości 59.800 zł, pozostała kwota do wypłaty wynosi 27.438 i taką też kwotą Sąd zasądził na rzecz powoda.

Sąd oddalił również powództwo w zakresie dochodzonych przez powoda odsetek. Zgodnie z art. 481 § 1 i 2 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Natomiast jak wynika z treści art. 817 §1 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Powód dochodziła odsetek ustawowych za opóźnienie od żądanej kwoty od dnia 23 lutego 2017 roku. Pozwany ubezpieczyciel przyjął zgłoszenie szkody w dniu 10 lutego 2017 r., a więc od dnia 12 marca 2017 r dnia roku pozostawał w opóźnieniu w wypłacie odszkodowania (art. 817 §1 k.c.).

Mając to na uwadze, Sąd zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 12 marca 2017 roku. Mając powyższe na uwadze, Sąd zasądził od … S.A. z siedzibą w Warszawie na rzecz Ireneusza K. kwotę 27.438 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 12 marca 2017 roku do dnia zapłaty. Zgodnie z art. 108 §1 k.p.c. sąd rozstrzyga o kosztach w każdym orzeczeniu kończącym sprawę w instancji. O kosztach orzeczono w oparciu o art. 100 k.p.c. i dokonano ich stosunkowego rozdzielenia, zgodnie z wynikiem procesu, przyjmując że powód wygrał sprawę w 79,67 % , pozostawiając szczegółowe rozliczenia w tej mierze referendarzowi sądowemu tutejszego sądu.

ZAPYTAJ O ODSZKODOWANIE