Zadośćuczynienie po wypadku drogowym. Sprawdź, jakie odszkodowanie Ci przysługuje.

Zadośćuczynienie po wypadku drogowym, jako świadczenie należne osobie poszkodowanej wskutek wypadku drogowego (lub innego zdarzenia) uregulowane jest w art. 445 § 1 kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem, w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia poszkodowanemu należy się odpowiednia suma pieniężna tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Zadośćuczynienie po wypadku drogowym ma na celu wynagrodzić doznane cierpienia fizyczne i psychiczne związane z doznanymi obrażeniami ciała. Ponadto, zadośćuczynienie stanowi swoiste odszkodowanie za utratę radości z życia. Niestety, wspomniany wyżej przepis kodeksu cywilnego nie zawiera określenia, jaka to kwota jest odpowiednia. Ustalenia te, zależą od szeregu czynników związanych z osobą poszkodowaną. Każda sprawa jest rozpatrywana indywidualnie i w przypadku takich samych obrażeń ciała, spotyka się różnice w otrzymywanych lub zasądzanych przez sąd kwotach.

Zadośćuczynienie po wypadku drogowym nie może być symboliczne.

Jak wynika z bardzo dużej liczby orzeczeń sądowych, kwota zadośćuczynienia po wypadku drogowym nie może być symboliczne. Oczywiście należy się liczyć z tym, że dla jednej osoby (np. bardzo dużo zarabiająca osoba, która ma złamaną rękę) kwota symboliczną może być np. 10.000 zł. , natomiast dla innego Poszkodowanego, za te same obrażenia, taka kwota będzie już znacząca. Ponadto, wysokość zadośćuczynienia ma związek z okresem leczenia oraz zakresem doznanych obrażeń ciała. Osoba, która w wyniku doznanych obrażeń jest niezdolna do samodzielnego poruszania, otrzyma zdecydowanie wyższe zadośćuczynienie niż poszkodowany, który nawet długim procesie leczenia jest w pełni zdolny do wykonywania pracy zawodowej (pomimo ustalonego uszczerbku na zdrowiu).

Zadośćuczynienie jest świadczeniem jednorazowym.

Zadośćuczynienie po wypadku drogowym jest świadczeniem jednorazowym, co oznacza, że nie może być wypłacane w formie świadczeń płatnych ratalnie lub okresowo. Czasami mogą wystąpić sytuacje, gdy zadośćuczynienie wypłacone jest w kilku ratach np. jako zaliczka lub bezsporna część odszkodowania, a następnie jako właściwe zadośćuczynienie.

Jak już wyżej wspomniano, przepisy kodeksu cywilnego nie definiują i nie precyzują wprost jednolitej metody ustalania wartości zadośćuczynienia po wypadku drogowym. W większości wypadków, przy ustalaniu przez sąd (bądź też zakłady ubezpieczeń) brane są pod uwagę następujące czynniki mające wpływ na wysokość świadczenia, które to wynikają orzecznictwa sądowego:

• nasilenie i długość cierpień,
• trwałość następstw zdarzenia,
• długotrwałość choroby oraz czas leczenia i liczba przebytych operacji,
• rozmiar oraz uciążliwość kalectwa,
• konsekwencje uszczerbku na zdrowiu w życiu prywatnym i zawodowym,
• doznane cierpienia fizyczne oraz psychiczne,
• utrata możliwości wykonywania pracy zawodowej, korzystania z rozrywek,
• sytuacja życiowa ofiary wypadku przed jego zaistnieniem oraz po jego zaistnieniu,
• wiek poszkodowanego,
• wyłączenie poszkodowanego z normalnego życia (np. trudności w samodzielnym poruszaniu się lub opuszczaniu mieszkania),
• utrata przez ucznia roku szkolnego w związku z chorobą będącą następstwem wypadku.

Sprawy dochodzenia roszczeń związanych ze szkodą na osobie są w większości dość trudne (do zdefiniowania i udokumentowania) oraz wymagają dużej wiedzy. Dlatego też zachęcamy gorąco do kontaktu z nami. Dzięki naszemu doświadczeniu i wiedzy, uzyskasz dużo wyższe zadośćuczynienie. Zwracamy uwagę, że samodzielna próba dochodzenia zadośćuczynienia po wypadku drogowym może zakończyć się uzyskaniem świadczenia niewspółmiernie niskiego do poniesionej szkody. Ubezpieczyciele bardzo często w trakcie procesu likwidacji starają się zakończyć sprawę proponując podpisanie ugody. Niestety podpisanie takiego dokumentu w większości przypadków definitywnie zamyka sprawę i dalsze dochodzenie wyższych roszczeń okazuje się niemożliwe. Sugerujemy w takim przypadku przed ewentualnym podpisaniem skonsultować się z nami w celu sprawdzenia prawidłowości jej warunków, a zwłaszcza proponowanej kwoty zadośćuczynienia.

Zobacz podobne artykuły dotyczące świadczeń po wypadku drogowym:

• Wysokość zadośćuczynienie po wypadku drogowym
• O jakie świadczenia po wypadku drogowym możesz się starać?
• Zadośćuczynienie za doznaną krzywdę po wypadku drogowym.

Możliwość zmniejszenia zadośćuczynienia po wypadku drogowym.

Zadośćuczynienie jako świadczenie płatne przez zobowiązanego do naprawienia szkody (zakład ubezpieczeń lub sprawca szkody) podlega przepisom ustalonym przez kodeks cywilny. Może w uzasadnionych przypadkach zostać obniżone. Dzieje się tak, gdy poszkodowany swoim zachowaniem przyczynił się do powstania szkody. Przykładowo, gdy pieszy nagle i niespodziewanie wtargnął na jezdnię w miejscu do tego nieprzeznaczonym, a kierujący pojazdem miał ograniczoną możliwość manewru i uniknięcia spowodowania wypadku. W takim przypadku, niewątpliwe pieszy w określonym stopniu przyczynił się do powstania wypadku. Jaki to jest procent przyczynienia, prawo nie określa. Należy się posiłkować opiniami biegłych lub zdrowym rozsądkiem i zachowaniem, jakie jest wymagane w danej sytuacji. Ważne są okoliczności oraz stopień winy poszczególnych uczestników zdarzenia drogowego, czyli pieszy oraz kierujący.

Innym przykładem przyczynienia może być spożywanie alkoholu przez poszkodowanego pasażera pojazdu wraz z kierowcą, czy też brak zapięcia pasów bezpieczeństwa.

Przyczynienie się poszkodowanego powinno być rozpatrywane pod kątem związku przyczynowego między zachowaniem się poszkodowanego, a powstaniem szkody oraz obejmuje, zgodnie ze znaczeniem tego wyrazu, zarówno zawinione jak i niezawinione zachowanie się poszkodowanego. Jego postępowanie musi być oceniane głównie pod kątem widzenia zawinienia poszkodowanego, co wynika z faktu, że zasada winy jest zasadą naczelną przepisów odszkodowawczych. Przyczynienie może być zastosowane jedynie w szkodach likwidowanych z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Przy ubezpieczeniach dobrowolnych przyczynienia nie stosuje się na co wskazuje orzecznictwo sądowe.